Stories and Pictures

EXTRA CHALLENGE

By: Arnel Moñasque

   Though I am not one of the contestants in Extra Challenge seen on TV, I have experienced the toughest survival challenge in our mission field.

     Imagine a man with a rock on his back weighing 40-70 kilograms. He will carry that load for long hours. He will cross rivers, climb and crawl cliffs and mountains, and pass through the creeks. That’s how Ralito transport “bagtik” (hard resin of Almaciga Tree) from the peak of the mountain. The “bagtikan” is 20-30 miles from the village.

     He and his wife are my Bible students. Our Bible study is not regular due to the nature of their work.  To maximize the Bible study time, I decided to go with them to “bagtikan.”  My intention was I will share Jesus to them during break times.

     Our journey started early morning. We arrived in the hauler’s camp at 3 o’clock in the afternoon. We spent the night there. The following morning we hiked for another 8 hours going to the Bagtikan.  The mountain was foggy. We know that it was not safe to hike but we proceeded. We prayed to God to hold the rain until we come back to the haulers’ campsite. By God’s grace, it didn’t rain.  Hiking in a steep and slippery place is indeed risky. If I fall down, my body will break into pieces. I was too tired so I planned to leave the heavy stuff on my back. I saw Ralito have much heavier load than I, so I persisted. Eventually, we reached the creek. The bridge is a single small round log.  When Ralito stepped on it, the bridge turned around.  But by God’s grace, Ralito did not fall down. I believed an angel intervened.

     This was the toughest job I ever experienced. But I was grateful because I was able to share with them Jesus.  He had passed the toughest and the greatest challenge in the whole universe. 

KIDON’S PRAYER

Isang araw, kami ay dumalaw sa kabilang grupo ng Palawano sa Tagbiao-biao, 25 mins. Hike. Pagdating namin sa isang bahay, mayroong isang lalaking may sakit at halos buto’t balat na. Ang may sakit ay nakatira sa kaniyang mga kamag-anak, nagbigay kami ng Bible study at aming ipinanalangin ang may sakit. Kinabukasan ay bumalik kami at binigyan namin siya ng aming vitamins. Lumipas ang mga buwan, inilipat siya ng kaniyang mga kamag-anak na siya lang ang nakatira sapagkat nahirapan na silang mag-alaga. Dinalhan na lang siya ng kaniyang tubig at mga gamit sa kusina dahil hindi na siya makalakad at minsan binibigyan namin siya  ng aming pagkain sapagkat sa kanila, minsan ay walang pagkain.

Si Kidon ay tumagal ng halos isang taon sa kaniyang kalagayan na hindi makalakad. Minsan dumalaw and coordinator namin, sinama ko siya para magbisita sa Tagbiao-biao at pagdaan namin sa bahay ni Kidon narinig naming siya ay nananalangin, “Panginoon, patawarin Mo ako sa aking mga kasalanan, sa mga masama kong ginawa noong ako ay malakas pa at ito ang dahilan kung bakit ako nagkasakit.” Iyan ang kaniyang panalangin, tuwing kami ay dadalaw sa kaniya lagi niyang sinasabi sa amin na gusto niyang sumimba subalit di na siya makalakad at tuwang-tuwa siya kapag amin siyang inaawitan.

Nagbigay sa akin ng leksiyon ang kalagayan ni Kidon na dapat ay bigyan ng pansin at pahalagahan ang mga katulad niya at higit sa lahat ay mailapit siya kay Kristo at maipakita habang siya ay nabubuhay pa. Si Kidon ay special naming Bible interest dahil nililinisan muna namin at pinapaliguan bago kami magbigay ng pag-aaral sa kaniya. Sapagkat ang Panginooon din noong siya ay narito pa sa lupa ay mas pinahahalagahan Niya ang mga taong hindi pinapansin ng lipunan at mababa at walang halaga sa tingin ng mga tao. Ipanalangin po natin na sana po ay gumaling na siya at ng makasama po natin siya sa ating pagsamba.